In het centrum van Zutphen liggen twee voormalige pakhuizen op de hoek van de Norenburgerstraat en het pleintje Basseroord. Het pakhuis is gelegen binnen het stadsdeel Nieuwstad, dat in de dertiende eeuw is gesticht als uitbreiding van de stad Zutphen. Door de economische welvaartstoename dankzij de aansluiting van de stad bij het internationale handelsnetwerk van de Hanze, maakte Zutphen in de veertiende eeuw een grote groei door. Gezien het grote baksteenformaat in de voorgevel en de zijgevel van het linker pakhuis heeft dit gebouw een oorsprong uit deze periode. Enkele bouwsporen in de voorgevel getuigen nog van de toenmalige vensterindeling. Mogelijk is het rechter pakhuis in de zestiende of zeventiende eeuw verhoogd, hiervan getuigt nog een muur met daarin enkele spaarbogen opgebouwd uit een kleiner formaat baksteen. Vanaf de invoering van het kadaster in 1832 wordt duidelijk dat de eigenaars van de panden veelal uit ambachtslieden en winkeliers en handelaars bestaat. Ook een negentiende-eeuws hijsrad verwijst nog naar de utilitaire functie van het pand. In het eerste kwart van de twintigste eeuw werden er nieuwe vloeren in het linker pand geplaatst. De zware vloerbalken die bovendien ondersteund werden door een onderslagbalk en standvinken wijzen op de pakhuisfunctie. Pas tegen het eind van de twintigste eeuw is het pand gaan fungeren als winkel.
Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van de Stichting Wijnhuisfonds te Zutphen ter voorbereiding van een restauratie/revitalisatie van het pand. De vrij forse ingrepen in de voormalige pakhuizen bemoeilijkte de afleesbaarheid van bouwsporen wat soms een uitdaging opleverde voor de interpretatie van de soms fragmentarische onderdelen. Ondanks dit kon er toch een goed geïllustreerd en volledig verhaal van de bouwgeschiedenis geschetst worden. De volledige rapportage is via www.tijdbeeld.com beschikbaar.